2014

2 lipca po raz kolejny w tym roku przedstawiciele naszej parafii udali się na Jasną Górę. Tym razem okazją do tego była 77. Pielgrzymka Nauczycieli i Wychowawców. Ks. Leszek wraz ze sporą grupą obecnych a także emerytowanych pedagogów i ich rodzin uczestniczył w wykładzie bpa Grzegorza Rysia, Eucharystii i Drodze Krzyżowej na jasnogórskich Wałach. Niestety, przebieg nabożeństwa Drogi Krzyżowej zakłóciła solidna burza. Pielgrzymi zmoknięci i nieco zmarznięci dotarli wreszcie do autobusu i ani myśleli odpuścić ostatni punkt pielgrzymki, którym było nawiedzenie Sanktuarium Matki Bożej w Leśniowie.

Po zaledwie 10 miesiącach pracy w naszej parafii, 29 VI 2014 r. na Mszy św. o 11:30 uroczyście pożegnaliśmy ks. Jacka Hałata, którego ks. kardynał Stanisław Dziwisz mianował proboszczem w Pobiedniku Małym. Szczególnie dziękowały dzieci, z którymi ks. Jacek był zwią- zany przez katechezę w szkole podstawowej. Ministranci zadbali, aby na nowej parafii mógł godnie sprawować liturgię – w darze ofiarowali ampułki.

Odpust parafialny po raz trzeci obchodziliśmy ipsa die, czyli dokładnie w dniu, kiedy wypada uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. W tym roku nasza parafialna uroczystość zbiegła się z zakończeniem roku szkolnego (27 czerwca). Msza św. o 8:30 była sprawowana w obecności dyrekcji, nauczycieli i uczniów wraz z rodzicami ze wszystkich sułkowickich szkół i przedszkoli. Dziękujemy nauczycielom i katechetom za trud pracy pedagogicznej.
Wszystkim życzymy owocnego odpoczynku!

W pierwszy dzień oktawy Bożego Ciała miało miejsce w naszej parafii bardzo ważne wydarzenie. Biskup Damian Muskus udzielił podczas wieczornej Mszy św. sakramentu bierzmowania 80 osobom i poprowadził procesję eucharystyczną wokół kościoła.

Historyczne wzmianki o uroczystości ku czci Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (popularnie zwanej Bożym Ciałem) pochodzą z XIII z okolic Liege (dzisiejsza Belgia). Inicjatorką ustanowienia święta Bożego Ciała była św. Julianna z Cornillon. W Polsce procesje Bożego Ciała organizowane są już od XIV wieku.

Korzystając z wolnej soboty 14 czerwca ministranci wraz z księdzem Leszkiem wybrali się na wycieczkę w góry. W planach było przejście od najwyżej położonej miejscowości w Polsce Zębu do Butorowego Wierchu, zwiedzanie Sanktuarium Maryjnego na Krzeptówkach oraz kąpiele termalne w Białce Tatrzańskiej. Mimo niezbyt pięknej pogody wyjazd okazał się sukcesem i wszyscy wypoczęci i wymodleni wrócili do Sułkowic.

W pierwszą sobotę czerwca odbyła się wielka uroczystość związana z upamiętnieniem 130-lecia istnienia w Sułkowicach Ochotniczej Straży Pożarnej. Od uroczystej Mszy św. w intencji sułkowickich strażaków rozpoczęto świętowanie dostojnego jubileuszu. Straż w Sułkowicach została założona w 1883 roku. Warto było jednak poczekać dodatkowo rok, aby świętować 130-lecie jednostki, gdyż w ciągu ostatnich miesięcy sułkowiccy strażacy wzbogacili się o nowy wóz bojowy. Samochód - nowoczesny Mercedes Atego 1329 AF poświęcili obecni na uroczystości kapelani OSP.

3 czerwca to ostatni dzień pielgrzymki po ziemi włoskiej. Po skromnym włoskim śniadaniu obraliśmy kurs na Asyż. Podróż rozpoczęliśmy od odśpiewania Godzinek, po nich obejrzeliśmy film o życiu św. Franciszka i św. Klary. Naszym przewodnikiem w Asyżu był brat Łukasz. Pierwsze kroki skierowaliśmy do grobu świętego Franciszka, u którego złożyliśmy prośby o wstawiennictwo przed Panem w intencjach, z którymi przyjechaliśmy do sanktuariów włoskich. Brat Łukasz oprowadzał nas po dolnej części bazyliki, objaśniał freski umieszczone na portalach i sklepieniach. Po zwiedzaniu udaliśmy sie do jednej z kaplic na Eucharystię.

Kolejny dzień rozpoczęliśmy bardzo wcześnie. O 5:30 wyruszyliśmy do Watykanu. W Bazylice św. Piotra po tradycyjnym ucałowaniu stopy figury św. Piotra udaliśmy się do katakumb, gdzie naprzeciw grobu św. Piotra została odprawiona Msza święta, którą z naszymi księżmi celebrował ks. Paweł Ptasznik (sekretarz obecnego i dwóch poprzednich papieży). W głównej nawie przed ołtarzem papieskim rozpoczęliśmy zwiedzanie bazyliki. Pani Lidia przytoczyła nam historie powstania projektu bazyliki, która została wybudowana bezpośrednio na grobie św. Piotra. Następnie zwiedzaliśmy poszczególne kaplice największego kościoła świata. Dłużej zatrzymaliśmy się przy grobie św. Jana Pawła II, gdzie złożyliśmy nasze modlitwy, dziękczynienia, prośby i postanowienia.

Niedzielę pielgrzymkową rozpoczęliśmy od wizyty w Bazylice św. Pawła za Murami. Po krótkim wprowadzeniu historycznym przez naszą przewodniczkę po Wiecznym Mieście panią Lidię wzięliśmy udział we Mszy świętej w kaplicy św. Szczepana. Następnie na dziedzińcu przewodniczka opowiedziała o życiu św. Pawła Apostoła. Kolejnym miejscem naszego szlaku pielgrzymkowego był plac św. Piotra, gdzie wraz z papieżem Franciszkiem i wiernymi z całego świata odmówiliśmy modlitwę Regina Coeli, którą w okresie wielkanocnym odmawia się zamiast Anioł Pański. Koloseum było następnym punktem zwiedzania. Tu poznaliśmy nie tylko historię miejsca, ale również powstania Imperium Rzymskiego. Następnie ruszyliśmy szlakiem zabytkowych zabudowań starożytnego Rzymu. Wyróżnić tu należy takie miejsca jak: Forum Romanum, Palatyn, Circus Maximus. Kolejnym celem pielgrzymkowym była Bazylika pod wezwaniem Matki Boskiej Większej, zwana też kościo- łem Matki Boskiej Śnieżnej ze względu na legendę, która mówi o jej powstaniu. Kościół ten zawdzięcza swoje imię dzięki proroczemu śnie, który objawił się zarówno magnatom jak i papieżowi. Ukazywał on padający śnieg, który miał wyznaczyć teren budowy nowego kościoła. Przechowywana jest tam niezwykła relikwia, która ma dużo wspólnego (przynajmniej w naszym polskim myśleniu) ze śniegiem. To relikwia żłóbka Chrystusa.

Dzisiejszy rozpoczęliśmy później niż w dniach poprzednich. Wreszcie można było się wyspać. Po śniadaniu udaliśmy się na Monte Sant Angello (Górę św. Anioła) do sanktuarium św. Michała Archanioła. Po poznaniu historii związanej z tym miejscem przedstawionej bogato przez naszego pilota pana Jacka, weszliśmy do wnętrza Niebiańskiego Sanktuarium. Wzięliśmy udział we Mszy świętej  w grocie, która była konsekrowana przez samego Michała Archanioła (jedyna na świecie świątynia niekonsekrowana ludzką ręką). W czasie Mszy świętej powierzyliśmy się w opiekę Dowódcy Niebiańskich Zastępów.

W kolejnym dniu udaliśmy się do Sanktuarium Świętego Domku NMP w Loreto. Wewnątrz świątyni znajduje się domek, w którym Maryja się urodziła, mieszkała i otrzymała anielską zapowiedź Boskiego macierzyństwa (w cudowny sposób przeniesiony przez aniołów do Włoch). W dzieje tego sanktuarium w szczególny sposób wpisali się nasi rodacy. Polscy żołnierze w czasie II Wojny Światowej pospieszyli z ratunkiem dla świątyni, na którą Niemcy zrzucili bomby zapalające, chcąc w ten sposób ukarać Włochów za to, że przeszli na stronę aliantów. Naszym następnym celem było sanktuarium w Manoppello. Tam przechowywana jest w specjalnej monstrancji zamknięta pomiędzy dwiema szybami jedna z najcenniejszych relikwii chrześcijaństwa – wizerunku Chrystusa cierpiącego, utrwalony na niezwykle delikatnym materiale. Twarz Chrystusa wypełnia cały obraz. Jego spojrzenie pozostaje głębokie, przenikające i emanujące niezwykłym ciepłem. Popołudniem w rytmie muzyki i słów „Zupa Romana” udaliśmy się do San Giovanni Rotondo. Miejscowość, którą rozsławił św. Ojciec Pio, leży niemal w sercu półwyspu Gargano (czyli patrząc na „włoskiego buta” jest to ostroga znajdująca się na wschodnim wybrzeżu). Odwiedziliśmy najważniejsze miejsca związane ze świętym z Pietrelciny. W podziemiach bazyliki, gdzie od 2008 roku znajduje się trumna z doczesnymi szczątkami świętego Ojca Pio, zatrzymaliśmy się na dłuższą indywidualną modlitwę i napisanie listów z prośbami. Ojciec Pio za życia prowadził obszerną korespondencję z wieloma osobami z całego świata, czego dowód widzieliśmy w jednej z sal w klasztorze. Już wtedy ludzie prosili go o wiele rzeczy. Po śmierci świętego korespondencja nie ustała, a wręcz przybrała na sile. A on odpowiada na listy z nieba.

29 maja po śniadaniu wybraliśmy się do Wenecji. W tym mieście przed wyborem na Stolicę Piotrową kardynałem był Angelo Roncalli (św. Jan XXIII).
Po niemal trzygodzinnej jeździe, uatrakcyjnionej śpiewem Godzinek i podziwianiem alpejskich widoków, rozpoczęliśmy zwiedzanie miasta płynąc statkiem po jednym z kanałów. Pierwszym naszym lądowym celem była Bazylika św. Marka, w której podziemiach tuż przy grobie świętego
ewangelisty odprawiliśmy Mszę świętą. Po zakończeniu Eucharystii udaliśmy się na dalsze zwiedzanie: z placu św. Marka poszliśmy w kierunku Mostu Rialto, na którym nie zabrakło okazji do zrobienia zdjęć na tle przepięknego Kanału
Grande. Udało nam się też zobaczyć wspaniały symbol potęgi władców weneckich – Pałac Dożów, kolumny św. Teodora i św. Marka oraz Most Westchnień (jak się dowiedzieliśmy, nie miał nic wspólnego z zakochanymi tylko z więźniami, którzy przechodzili nim z sądu do więzienia).  Naszą kolejną sypialnią okazało się Gatteo a Mare. Jak nazwa wskazuje, tym razem spaliśmy nad morzem. Zaraz po zakwaterowaniu udaliśmy się na plażę. Dzień zakończyliśmy kąpielą w Adriatyku.

Tuż po Mszy świętej wyruszyliśmy w drogę. Trasa przebiegała przez Czechy i Austrię. Około 19:00 dotarliśmy na nocleg do miejscowości Tarvisio położonej ok. 15 km po przekroczeniu granicy austriackiej we włoskich Alpach. Zmieniające się widoki umilały podróż. Nie zabrakło także czasu na wspólną modlitwę.

W niedzielę 18 maja dzieci, które rok temu po raz pierwszy przystąpiły do Pierwszej Komunii św., obchodziły rocznicę tego ważnego wydarzenia na Mszy św. o godz. 11:30. Z tej okazji do naszego kościoła przyjechał ks. Marek Suder, który rok temu przygotowywał je do przyjęcia Najświętszego Sakramentu.

W niedzielę 4 maja do naszej świątyni przybyli strażacy, by uczcić swego patrona św. Floriana. Mszę św. w ich intencji sprawował i kazanie wygłosił ks. Leszek Dyląg – od niedawna kapelan naszych strażaków.

Uroczystość NMP Królowej Polski to także święto uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Z tej okazji o godzinie 10.00 była sprawowana Msza św. w intencji Ojczyzny, której przewodniczył ks. proboszcz Edward Antolak, koncelebrowali ks. Jacek Hałat i proboszcz z Biertowic ks. Jacek Budzoń. Po Eucharystii kapłani, przedstawiciele władz, poczty sztandarowe (było ich ponad 30) i wierni udali się na rynek pod pomnik, gdzie powitała ich orkiestra dęta, wykonująca melodie pieśni patriotycznych i marszowych. Po ceremonii złożenia wieńców burmistrz wygłosił krótkie okolicznościowe przemówienie. To piękne święto jednoczy rodziny i pokolenia oraz ukazuje naszą wielką miłość do Polski.

Liturgia wieczorna Wielkiej Soboty nazywana jest Liturgią Światła i Wody. W ten wieczór poświęca się paschał oraz wodę w chrzcielnicy. Jest to najważniejsza liturgia w roku, dlatego cieszy fakt, iż przybyło na nią rekordowo dużo parafian (ponad 2700). Z pewnością przyczyniła się do tego
piękna pogoda, ale także rosnąca świadomość religijna. Wielkosobotnią Eucharystię zakończyła radosna procesja rezurekcyjna głosząca chwałę Zmartwychwstałego Pana.