W dzień Wszystkich Świętych tradycyjnie odprawimy nieszpory w kościele o godzinie 14:00, następnie przejdziemy w procesji na cmentarz odmawiając modlitwy za zmarłych. O 15:00 przy cmentarnej kaplicy zostanie odprawiona wieczorna Msza św. Zapraszamy także na różaniec w intencji zmarłych z pochodniami po cmentarzu o godz. 20:00. Przez cały miesiąc listopad będziemy codziennie odmawiali różaniec z wypominkami za zmarłych w kościele przed wieczorną Mszą św. (czyli o 17:30).

W listopadzie, oprócz modlitwy za zmarłych, bardzo ważne są odpusty,  jakie możemy zdobyć za zmarłych, ofiarując im wstęp do nieba. Warto zatem przypomnieć rodzaje tych listopadowych odpustów:

1. Wierni, którzy nawiedzą kościół, kaplicę publiczną lub pół-publiczną 1 listopada od południa i przez cały Dzień Zaduszny, mogą dostąpić odpustu zupełnego za zmarłych. Można go uzyskać tylko jeden raz w ciągu dnia.
2. Wierni, którzy nawiedzą cmentarz i pomodlą się, mogą uzyskać odpust za zmarłych. Odpust jest zupełny od 1 do 8 listopada, natomiast w inne dni roku jest cząstkowy.

Warunki uzyskania odpustu są następujące:
Wykonanie powyższych czynności obdarzonych odpustem.
Wykluczenie wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak pełnej dyspozycji wykluczenia upodobania do jakiegokolwiek grzechu, odpust będzie tylko cząstkowy)
Spełnienie trzech warunków:

• spowiedź sakramentalna lub bycie w stanie łaski uświęcającej
• przyjęcie Komunii Świętej
• odmówienie Ojcze nasz.... Wierzę... i modlitwy w intencjach Ojca Świętego.WAŻNE: Trzy warunki: spowiedź, Komunia św. i modlitwy mogą być dopełnione w ciągu wielu dni przed lub po wypełnieniu danej czynności nagradzanej otrzymaniem odpustu, ale musi być między nimi łączność. Po jednej spowiedzi sakramentalnej można uzyskać wiele odpustów zupełnych, a po jednej Komunii św. i jednej modlitwie można uzyskać tylko jeden odpust zupełny.

Co to jest odpust?
„Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” (KKK 1471).
Aby zrozumieć tę naukę i praktykę Kościoła, trzeba uświadomić sobie, że grzech ma podwójny skutek. Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego pozbawienie nazywa się „karą wieczną” za grzech. W sakramencie pojednania ta kara wieczna jest odpuszczona i następuje przywrócenie komunii z Bogiem. Jednakże każdy grzech, nawet powszedni, powoduje nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia albo na ziemi, albo po śmierci w stanie nazywanym czyśćcem. Takie oczyszczenie uwalnia od tego, co nazywamy „karą doczesną” za grzech. Darowanie kary doczesnej określa się terminem „odpust”.