Jak pokazać to czego nie widać gołym okiem?

Jak przedstawić to co niematerialne w rzeczywistym ujęciu? 

Jak doświadczyć poczucia świętości w materialnym świecie?

IDEA-OBJAWIENIE-ZNACZENIE-FORMA

Idea. Platońskie pojęcie Idei ociera się o metafizykę i definiuje ją jako niematerialny byt, który nie jest nam bezpośrednio dany. Idee są niematerialne. Istnieją poza rzeczywistością w której żyjemy; zajmują odrębną sferę. Są wieczne i nieruchome. Pod każdym względem stanowią więc byt doskonały. Świat idei jest zbudowany hierarchicznie. Na samym jego szczycie znajduje się idea dobra-piękna.

Ideę pokazać można jedynie poprzez wyszukany, oryginalny i niespodziewany pomysł, na którym oparta jest architektura, zarówno pod względem budowy jak i treści.

Objawienie. W wierze katolickiej objawienie związane jest ze spotkaniem Boga osobowego (namacalnego), który ukazuje się jako Stwórca i Zbawiciel, zapraszając wybranych, pojedynczych ludzi czy zespół – jak 12 Apostołów- aby przez nich zaprosić wszystkich ludzi, by stali się dziećmi Bożymi, Ludem Bożym.

Ukazanie właściwego znaczenia prezentowanej, namacalnej formy architektonicznej poprzez zawartą w niej treść.

Znaczenie. W najogólniejszym ujęciu to pojęcie, które łączy to, co rejestrujemy naszymi zmysłami z jakimś symbolem. Znak, zdanie, kształt, gest, czy dźwięk nie mają znaczenia, jeśli nie odnoszą się do czegoś, co jest nam znane.

Właściwe rozumienie znaków i symboli jest drogą do zrozumienia głównej Idei.

Forma. W dziedzinie sztuki oznacza te jej właściwości, które związane są z kształtem (np. rzeźba, architektura), konstrukcją (układem) zapisu (np. architektura, poezja, powieść, muzyka). Nie mając bezpośrednio wpływu na treść dzieła sztuki, decyduje jednak o wyborze sposobu w jaki dzieło sztuki jest rejestrowane i przekazywane odbiorcy.
Forma to widzialny kształt treści – taką interpretację podał malarz Ben Shahn. Rudolf Arnheim zaś twierdził: Postrzegając kształt, zawsze świadomie lub nieświadomie przyjmujemy, że kształt ten coś przedstawia, a wobec tego, że jest formą jakiejś treści. Zatem wg drugiej definicji formą nazywa się to, co jest bezpośrednio dane zmysłom – formę widzimy lub słyszymy i dzięki niej odczytujemy sens dzieła. Przykładowo w poezji brzmienie słów jest formą, natomiast ich znaczenie – treścią. W architekturze kształt jest formą a układ i wzajemne oddziaływanie elementów treścią.
Umiejętne zawarcie treści w formie jest niezwykle ważne a zarazem niezmiernie trudne. Szczególne ujęcie idei oraz symbolizmu w odniesieniu do kościoła jest szczególnym wyzwaniem również ze względu na samą jego istotę, którego sensem jest symbolika i wiara.

OPIS
Nowe prezbiterium pełne jest ukrytych znaczeń i symboli, które pokazane zostaną w mniej lub bardziej jednoznacznej formie:

1. Ofiarowanie: Charakterystyczne, wygięte żagle za obrazem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa symbolizują Jego ręce, a sam ich kształt naprowadza nas na trop ofiarowania – Jezus oddaje je wiernym.
2. Ciało Chrystusa: Jasny okrąg na posadzce pod ołtarzem to symbol Ciała Jezusa Chrystusa – Hostia, którą spożywamy podczas komunii świętej. Oznacza miejsce, w którym dokonuje się Przemiana.
3. Centrum: Najważniejsze miejsce. Miejsce, w którym kapłan, jako pasterz i przewodnik prowadzi mszę świętą.
4. Horyzont: Widzialna granica pomiędzy ziemią a niebem. Tym co ludzkie a tym co Boskie. Linia kończąca obicie ścian marmurem stanowi widzialną granicę pomiędzy czasem doczesnym a wiecznym.