mszelive
 
intencje
 
mszenabozenstwa
 
sakramenty
 
parafialnyyt
 
kancelaria

Grupy w parafii

Koło dziennikarskie

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 6961

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 8464

 Spotkania odbywają sie w każdy piątek o godzinie 18:45 w salce na plebanii.

Opiekunem wspólnoty jest dk. Szymon Borowy.

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 9475

Liturgiczna Służba Ołtarza

Róże Żywego Różańca

Straż Honorowa NSPJ

Złota Róża

Domowy Kościół

Krąg biblijny

Effatha

Boże Nutki

Chór Appasionata

Grupa Apostolska

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 7186

I przyprowadzono mu głuchoniemego z prośbą, żeby ręce nań włożył. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: 

„Effatha”, to znaczy: „Otwórz się”. Jego uszy zaraz się otworzyły, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. (Mk 7, 32-35)

Wszystko zaczęło się od spotkań Kręgu Biblijnego, które zainicjował ks. Edward Antolak. Gdy nastał Rok Wiary, zaproponował naszej grupie poprowadzenie części adoracji w trzecie piątki miesiąca. Początki były trudne – trzeba było pokonać lęk przed publicznymi wystąpieniami, odważyć się mówić o Bogu. Daliśmy się prowadzić Duchowi Św. i każda następna adoracja przychodziła nam z większą łatwością. I z większą radością. Poczuliśmy, że taki sposób uwielbienia Boga jest nam najbliższy. Obok Słowa i słów naszych rozważań pojawiła się muzyka, może niezbyt profesjonalna, ale otwierająca serca. Na adoracje zaczęło przychodzić coraz więcej wiernych…

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 6362

Więcej informacji: http://sok.sulkowice.pl/text6/

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 6063

Boże Nutki to schola dziecięca działająca w naszej parafii. Należą do niej dziewczynki, ale również i chłopcy. Przedział wiekowy - od 3 do 13 lat. Spotykamy się w soboty w salce na plebanii o g. 10:00. Tam mamy próbę śpiewu na niedzielną Mszę świętą o g. 11:30.

Oprócz śpiewu również tańczymy na chwałę Bożą. Podczas spotkań nie brakuje zabaw i gier, jest przy tym wiele radości. Mamy też wycieczki, podczas których poznajemy nowe ciekawe miejsca i siebie nawzajem. W ciągu całego roku prowadzimy zbiórki na nasze wyjazdy i potrzeby, są to: sprzedawanie sianka, chodzenie po kolędzie. Bierzemy też udział w przeglądzie kolęd i pastorałek.

Mamy swoje gadżety takie jak: czapka, koszulka i pelerynki, w których występujemy na niedzielnej Mszy świętej. W ostatnich latach wielką pomoc w prowadzeniu scholi okazali Gosia Bargieł i Marcin Ziembla. Opiekunami byli ks. Maciej Medes, ks. Leszek Dyląg, a obecnie jest ks.Wojciech Borowiec.

Spotkania Bożych Nutek to wspaniały czas, aby dobrze się bawić, śpiewać, a przy tym chwalić Pana Jezusa i Matkę Bożą. Do scholi może należeć każdy, nawet ten, który może niekoniecznie ma świetny głos. Ważne, by mieć chęci, aby się rozwijać. Bóg dał każdemu z nas wiele talentów, nie zakopujmy ich w ziemi, ale się nimi dzielmy z innymi. Do nas każdy może przyjść. Zapraszam!

Monika Król - prowadząca

("Od Serca", 5/2018)

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 7075

DOMOWY KOŚCIÓŁ

W naszej wspólnocie działają różne grupy. Jedną z nich jest Domowy Kościół, który stanowi część Ruchu Światło-Życie, czyli oazy, (stąd też o Domowym Kościele mówi się czasem, że jest to oaza rodzin). Domowy Kościół tak jak i cały Ruch Światło-Życie założył w 1973 roku Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987). Tworząc oazę rodzin ks. Blachnicki kierował się naukami Soboru Watykańskiego II oraz francuskiego ruchu Equipes Notre-Dame. Kardynał Karol Wojtyła z całą mocą popierał oazy, ich idea leżała mu na sercu.

Obecnie Domowy Kościół jest we wszystkich polskich diecezjach, a także m.in. na Słowacji, Ukrainie, Białorusi, w Niemczech, Austrii, USA i Kanadzie. Wspólnota Domowego Kościoła w naszej parafii to małżeństwa w różnym wieku, przeważnie młodsze. W obecności księdza proboszcza spotykają się raz w miesiącu w salce parafialnej i czytają Pismo Święte. W ten sposób starają się światło Ewangelii wprowadzić w swoje małżeńskie życie. Rozmawiają również na różne tematy. Spotkania pozwalają rodzinom wymienić osobiste doświadczenia, poradzić się w trudnych sytuacjach życiowych.

Zapraszam gorąco na comiesięczne spotkania Domowego Kościoła.

ks. Edward Antolak

Więcej informacji: http://www.dk.oaza.pl/

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 6107

APOSTOLAT MODLITWY I POSTU ZA KAPŁANÓW „ZŁOTA RÓŻA”

Pierwsza grupa modlitewna Apostolatu powstała 1 marca 2007r przy Parafii Bożego Ciała w Siedlcach. Z czasem wspólnoty Apostolatu zawiązywały się w całej Polsce. W 2010 roku, w pierwszą sobotę marca, odbył się pierwszy Ogólnopolski Zjazd „Złotych Róż” na Jasnej Górze. Uroczystą Mszę świętą koncelebrowało 3 biskupów, między innymi ks. biskup Henryk Tomasik (wówczas bp pomocniczy Diecezji Siedleckiej). Podczas tej Mszy świętej Apostolat został zawierzony Maryi – Królowej Polski. Każdego roku w pierwszą sobotę marca Apostolat gromadzi się na Jasnej Górze, aby ofiarować Matce Bożej trud nocnego czuwania modlitewnego u Jej stóp. 25 marca 2017 roku – to ważna data w historii Apostolatu, tego dnia Biskup Siedlecki Kazimierz Gurda podpisał Dekret Erygujący dla Apostolatu „Złota Róża” i zatwierdził Statut. Od tego również roku w Diecezji Siedleckiej opiekę duchową nad Apostolatem sprawuje ks. dr Grzegorz Koc. Patronami Apostolatu są: Maryja Matka Boża, św. Jan Paweł II i św. Faustyna.

Za zgodą ks. dziekana Edwarda Antolaka grupy „Złotych Róż” w naszej parafii działają w oparciu o Dekret i Statut z Diecezji Siedleckiej. Pierwsza grupa Apostolatu „Złota Róża”, przy Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sułkowicach, powstała w Wielki Czwartek 2012 roku, a druga grupa - w święto Pana Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, w 2016 roku. Nasza wspólnota ma charakter modlitewno–formacyjny, a składa się z dwóch grup po 21 osób. Każda z osób raz na trzy tygodnie (w wybranym dniu tygodnia) odmawia wyznaczone modlitwy i podejmuje post za kapłanów.

Zwrot „za kapłanów” dla Apostolatu oznacza intencje:
* Dziękujemy Panu Bogu za Sakrament Kapłaństwa.
* Prosimy o światło Ducha Świętego i łaskę świętości kapłanów, by byli wierni Bogu, swojemu powołaniu i mówili jednym głosem Chrystusowym.
* Prosimy Ducha Świętego, by wzniecił światło nowych, świętych powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych.
* Prosimy o opiekę Maryi nad kapłanami i nad osobami konsekrowanymi, włącznie z chwiejącymi się w wierze i powołaniu.
* Prosimy o wieczny pokój dla zmarłych kapłanów.
* Prosimy o wszystkie potrzebne łaski dla Papieża Franciszka.
* Modlimy się o rychłą beatyfikację sług Bożych kapłańskich i zakonnych, zwłaszcza kardynała Stefana Wyszyńskiego, Augusta Hlonda i biskupa Ignacego Świrskiego, oraz o kanonizację ks. Michała Sopoćko i ks. Jerzego Popiełuszki.

W tych intencjach każda z osób ofiarowuje post o chlebie i wodzie lub wyrzeka się czegoś z pokarmów, zbytecznych rozmów, filmów itp. W powyższych intencjach można ofiarować udział we Mszy św., adorację Najświętszego Sakramentu, cierpienie, pracę, akty strzeliste itp. (wg uznania).

Wyznaczone modlitwy to:
* wybrana dla całej grupy tajemnica Różańca świętego,
* koronka do Miłosierdzia Bożego,
* modlitwa św. Faustyny Kowalskiej za kapłanów,
* modlitwa do Maryi za powołanych do kapłaństwa św. Jana Pawła II.

Zapraszamy do nas osoby, które w sercu odczytują potrzebę modlitwy za kapłanów i osoby życia konsekrowanego. Oczywiście, można modlić się indywidualnie w zaciszu własnej „izdebki”, ale Jezus powiedział: gdzie dwóch lub trzech gromadzi się w Moje Imię, tam jestem pośród nich. (Mt 18,20). We wspólnotach modlimy się też za siebie nawzajem. Przynależność do Apostolatu „Złota Róża” nie jest przeszkodą, gdy pragniemy modlić się za jednego, wybranego kapłana w Apostolacie „Margaretka”, a wręcz przeciwnie! Obydwa Apostolaty odpowiadają na wezwania Maryi z Gietrzwałdu, Montichiari, Medjugoria o modlitwę za kapłanów. O potrzebie modlitwy za kapłanów mówił Pan Jezus do Alicji Lenczewskiej, a czytamy o tym w jej dzienniku duchowym „Świadectwo”.

Jan Paweł II prosił nas, byśmy się za niego modlili, ale nie tylko. W adhortacji „Pastores dabo vobis” prosił: „Otoczcie szczególną troską braci kapłanów jak i alumnów, aby ożywieni duchem gorliwości i miłości stawali się kapłanami według Serca Bożego”. Apostolat Modlitwy i Postu za Kapłanów „Złota Róża” i Apostolat Modlitwy za Kapłanów „Margaretka” starają się wypełniać ten swoisty testament Jana Pawła II.

Alicja Sak
(„Od Serca”, 1/2019)

Więcej informacji: http://apostolat-zlotaroza.pl/

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 5488

ARCYBRACTWO STRAŻY HONOROWEJ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA

„Krzyż Chrystusa był zawsze dla ludzi znakiem największej miłości, ale gdy ona osłabła, gdy dla wielu niejako krzyż ten spowszedniał, wtedy Pan Jezus objawił swoje Najświętsze Serce św. Małgorzacie Marii Alacoque (we Francji), aby ponownie rozpalić serca ludzkie miłością i aby na miłość Bożego Serca odpowiedzieć miłością” („Powrócić do Serca” – konferencja ks. J. Gawła SCJ, Częstochowa 2015). W czasie objawienia Jezus Chrystus ukazał jej Swoje Serce gorejące wśród płomieni.

Wielu spośród wiernych pewnie jeszcze nie wie, a inni choć słyszeli, wcale nie dbają o to, na co skarżył się Chrystus Pan, nasz Zbawiciel. Wypowiedział słowa, które powinny głęboko utkwić w naszych sercach: „Oto Serce, które tak bardzo ukochało ludzi i napełniło ich wszelkimi dobrodziejstwami. W zamian jednak za tę swoją bezgraniczną miłość nie tylko nie znalazło żadnej wdzięczności, ale wprost przeciwnie, doznało zapomnienia, wzgardy i obelg, także od tych, którzy mają okazywać szczególną miłość”. Jezus Chrystus skarży się słowami psalmisty na opuszczenie, którego doznaje od swoich przyjaciół, jak to czytamy w liturgii: „Hańba złamała me serce i sił mi zabrakło, na współczującego czekałem, ale go nie było, i na pocieszających, ale ich nie znalazłem” (Ps 68,21). „Jaki będzie pożytek z Krwi mojej?” (Ps 29,10). Obojętność, ospałość, wygoda, bierność, własne ego itd. - taka postawa oddala nas, żeby nie powiedzieć odgradza grubym murem, od Najświętszego, Najpokorniejszego, Najmiłościwszego, Najmiłosierniejszego Serca Jezusa Chrystusa.

Pan w objawieniach danych św. Małgorzacie Marii powiedział, czego oczekuje i żąda od ludzi dla ich własnego postępu, przemienienia oschłych serc. Polecił wiele środków wynagradzających za nasze grzechy, grzechy bliskich i wszystkich, za których będziemy je ofiarować, aby uchronić siebie i innych od zguby.

Są to:
* Praktyka pierwszych piątków miesiąca.
* Przyjmowanie z intencją ekspiacyjną tak zwanej „Komunii wynagradzającej”.
* Akt poświęcenia NSPJ siebie samych i wszystkiego, co posiadamy, a co stanowi dar odwiecznej Miłości Boga.
* Praktykowanie nabożeństwa „Godziny Świętej” - oddając się przez pełną godzinę modlitwie i pokutnym błaganiom.
* Wynagradzanie za grzechy godziną obecności przy NSPJ ofiarując z miłości Jego Sercu to, co robimy w tym czasie. Jest to Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Pan Jezus mówił z wyrzutem do apostołów w Ogrodzie Oliwnym: „Jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?”. Doznał wtedy przerażającego osamotnienia. I dziś to samo mówi do nas. W godzinie przez siebie wybranej (ale tej samej w każdy dzień) staramy się, pragniemy jak najlepiej wykonywać różne zajęcia (które mamy) pokornie, z miłością ku Sercu Pana Jezusa i tych, z którymi jesteśmy. Ofiarujemy cierpienia fizyczne, duchowe. Wdzięczność za wszelkie łaski.

Mamy w naszym kościele Straż Honorową NSPJ, która jest najstarszą wspólnotą parafialną. Wciąż czekamy – razem z Sercem Jezusa – na nowych członków, zwłaszcza osoby młode. To chyba tylko w naszej parafii utarło się, że w Straży Honorowej są jedynie starsze kobiety. W Częstochowie, do której każdego roku w czerwcu - miesiącu poświęconemu czci Serca Jezusowego – pielgrzymują Straże Honorowe z całej Polski, widzimy co innego. W grupach jest wielu młodych, zarówno kobiet jak i mężczyzn. Niektórzy parafianie mówią: „Ja się do tego nie nadaję.” „Nie mam czasu.” „Pracuję i nie mogę.” I wiele podobnych reakcji jest na propozycję wstąpienia do Straży. Są też i tacy, którzy dziękują i przychodzą, i zostają. Ale tych jest zdecydowanie za mało. A nasz Zbawiciel Jezus Chrystus czeka i czeka. Nie pokazuje, kto może przyjść, a kto nie, kiedy ma przyjść, jak ma wynagradzać. Czeka cierpliwie na każdego i przyjmuje to, co robimy z miłości do Jego Najświętszego, ale i Najpokorniejszego Serca. Nie jest to pobożna praktyka na pokaz. Właściwie widać nas tylko w czasie uroczystych procesji, gdy niesiemy świece. Godzina czuwania odbywa się „w izdebce”, a adoracje Najświętszego Sakramentu są dostępne dla wszystkich. I tak ma być. Ks. bp Stanisław Salaterski z Tarnowa, członek Straży Honorowej, wręcz przestrzega wiernych: „Trzeba nam bardzo uważać, abyśmy nie ulegli pokusie pobożności oderwanej od życia, mniemając, iż do wyższych rzeczy jesteśmy stworzeni. Ofiarujmy drugiemu człowiekowi dobre słowo, miejmy mu coś dobrego, pięknego, Bożego do zaoferowania, by przez to i w nim przybyło nadziei, wiary w lepsze jutro, chęci przemieniania siebie. Pochylmy się nad nim z troską, dobrocią, miłosierdziem” („Elektrody Bożego Defibrylatora”, Wiadomości Straży Honorowej NSPJ z 2017 r.).

Wielkim czcicielem Serca Pana Jezusa był św. Jan Paweł II. Jeszcze przed wyborem na papieża, jako kardynał Karol Wojtyła mówił: „Kult Serca Jezusowego ma w sobie coś takiego, że prowadzi do uszlachetnienia ludzkich serc, gdyż pokazuje najpiękniejsze Serce Jezusa jako otwarte, kochające. My zapatrzeni w to Serce powoli sami stajemy się ludźmi o takim sercu, ludźmi, którzy starają się dobrze czynić, którzy przebaczają, są cierpliwi, budują cywilizację miłości”. Jako papież zachęcał: „O, jakże bardzo potrzebny jest w Kościele zastęp serc czuwających, dzięki którym miłość Serca Bożego nie pozostanie osamotniona i nieodwzajemniona” (Anioł Pański, 24 VI 1979) i wzywał: „Wzywam wszystkich wiernych, aby nadal gorliwie pielęgnowali kult Najświętszego Serca Pana Jezusa” (List do bpa Lyonu, 4 VI 1999).

A zatem odpowiedzmy na zachęty świętego papieża. Odpowiedzmy na skargi samego Chrystusa. Pierwsi pod krzyżem czuwali Maria – Matka Jezusa i Jan Apostoł oraz Maria Magdalena. To była pierwsza Honorowa Straż przy konającym Sercu Jezusa.

E. B., członkini Straży Honorowej
(„Od Serca”, 1/2019)

Więcej informacji: https://www.strazhonorowa.pl

Szczegóły
Grupy w parafii
Czytane: 7250

RÓŻE ŻYWEGO RÓŻAŃCA W PARAFII NSPJ W SUŁKOWICACH

Aktualności

Dla członków Róż Męskich oraz Róż Rodziców - harmonogramy na rok 2021:

Charakterystyka działalności

Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca. (Jan Paweł II)

Na czym polega działalność osób należących do Róż Różańcowych?

Członkowie Róż starają się żyć według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Na początku modlitwy różańcowej prosimy o umocnienie wiary nadziei i miłości. Dzieje się tak dlatego, że będąc w apostolstwie różańcowym ciągle uczymy się wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga ludzi.
Żywy Różaniec składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Każda Róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Róży codziennie cały Różaniec – dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.
Niektórzy ludzie obawiają się włączenia w modlitwę różańcową, gdyż tłumaczą się brakiem organizacji, albo zapomnieniem przez co mogą mieć grzech spowodowany zaniedbaniem tej modlitwy. Tymczasem zaniedbanie nie pociąga za sobą zaciągnięcia grzechu. Po prostu z powodu nieodmówienia dziesiątka przez któregoś z członków Róży cała grupa wyprosi mniej łask. Zatem impulsem do modlitwy powinna być chęć omodlenia intencji, którą dana Róża przedstawia Bogu przez wstawiennictwo Matki Bożej.

Nie obawiajmy się włączenia w tę wspaniałą grupę modlitewną.

Jeśli już dojrzałeś lub dojrzałaś do przyłączenia się do Bractwa Różańcowego po prostu zgłoś swoją wolę księdzu. Następnie zostaniesz przyjęty do Żywego Różańca a Twoje imię zostanie zapisane w Księdze Żywego Różańca.
(Przy uzupełnianiu brakujących osób w Róży przyjęcie do Żywego Różańca odbywa się bez uroczystych ceremonii i polega jedynie na wpisaniu imienia i nazwiska do Księgi, w miejsce osoby, która umarła lub na stałe wyjechała).
Na czele Róży stoi zelator lub zelatorka oraz ich zastępcy. Zelatorzy są wybierani przez członków Żywego Różańca przy współudziale księdza proboszcza. Każda Róża obiera sobie Patrona, od którego bierze nazwę.

Miesięczna zmiana tajemnic różańcowych

Raz w miesiącu członkowie Żywego Różańca dokonują zmiany tajemnic różańcowych. W naszej parafii dokonuje się to w pierwszą niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 8:30. Ksiądz podaje intencje modlitewne i rozpoczyna modlitwę dziesiątkiem różańca, w której uczestniczą czciciele Matki Bożej. Następnie zelatorzy podchodzą do ołtarza przynosząc tajemnice, które ksiądz błogosławi i oddaje im do rozdysponowania wśród braci i sióstr z Róży. To krótkie nabożeństwo kończy się pieśnią maryjną.

Obowiązki w Żywym Różańcu

  • Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca.
  • Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych.
  • Częste przystępowanie do Sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych.
  • Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
  • Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.
  • Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modłach za spokój jego duszy.

Uwaga: Święta Penitencjaria udzieliła członkom Żywego Różańca odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:

  • w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
  • Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
  • Ofiarowania Pańskiego (2 II),
  • Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
  • Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
  • Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
  • w święto Królowej Różańca świętego (8 X)
  • oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).

HISTORIA STOWARZYSZENIA ŻYWEGO RÓŻAŃCA

Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799–1862) w Lyonie w roku 1826. „Najważniejszą… rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później «żywymi różami». Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał ‚breve’ aprobujące stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. Po pięciu latach, w roku 1831, Paulina Jaricot napisała:

Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. (…) Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nie notowane wcześniej umacnianie się dobra”. Kilka lat później dodała: „Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata.

Rozpoczynając 25. rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym "Różaniec Dziewicy Maryi" wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, «aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii». Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.